این نامه در سال 1312 از بیروت که امام عازم حج بودند ارسال شده است :

تصدقت شوم، الهی قربانت بروم، در این مدت که مبتلای به جدایی از آن نور چشم عزیز و قوت قلبم گردیدم؛ متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آیینه قلبم منقوش است.

عزیزم، امیدوارم خداوند شما را به سلامت و خوش در پناه خودش حفظ کند.

[حال] من با هر شدتی باشد می‌گذرد؛ ولی به حمدالله تاکنون هرچه پیش آمد، خوش بوده و الان در شهر زیبای بیروت هستم.

حقیقتا جای شما خالی است.

فقط برای تماشای شهر و دریا خیلی منظره خوش دارد.

صد حیف که محبوب عزیزم همراهم نیست که این منظره عالی به دل بچسبد.

جای شما خیلی خیلی خالی است.  دلم برای پسرت [سیدمصطفی] قدری تنگ شده است...

ایام عمر و عزت مستدام .

تصدقت . قربانت ؛ روح‌الله